Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary
Daj mi, o Panie, tę łaskę, aby moje serce ani na moment nie odwróciło się od Ciebie! Niech we wszystkim, co czynię, zachowam świadomość Twojej obecności i pamiętam, kim jest Ten, któremu służę.
Moim pierwszym obowiązkiem jest dążyć do świętości. O resztę Bóg sam się zatroszczy, On sam przyprowadzi mi tych, których będzie chciał i wtedy użyczy mi przekonywujących słów…
(Notatki duchowe, bł. Honorat Koźmiński)
(Polub jako pierwszy) 
Loading...
Trzeba być zawsze ostrożnym w ocenie życia ludzkiego. Nigdy nie trzeba się spieszyć z sądami o człowieku. Tylko jeden Bóg wie wszystko o człowieku i nikt Bogu nie musi o nim mówić. On najlepiej wie, co jest w sercu każdego. Dlatego ocena ludzkiego życia jest tak trudna i dlatego mówić o człowieku i pisać o nim jest zawsze rzeczą ryzykowną. Cokolwiek bowiem napisalibyśmy o człowieku żywym, to nawet najszlachetniejsze zdanie będzie miedzą brząkającą i martwą literą. Jest pewnego rodzaju zuchwalstwem formowanie sądów o człowieku, choćby już jego życie w naszym polu widzenia się zakończyło.
Dla poznania człowieka, wartości jego życia i wkładu w życie, potrzeba dalekiej perspektywy czasu. Czas odsłania człowieka, ujawnia jego myśli, sens jego istnienia i życia. Czas jest najlepszym interpretatorem wszystkich poczynań. Wiele myśli i działań człowieka, który odszedł, było dla nas niezrozumiałymi wtedy, gdy żył. Dopiero wtedy, gdy nie ma go wśród nas ciałem, gdy odszedł do Boga, wyzwala się nasza świadomość o nim. Ale jeszcze nie pora o nim wszystko powiedzieć.
Zmieniają się czasy, warunki ludzkiego bytowania i niejedna myśl, niejedno dzieło, niezrozumiałe na początku, staje się zrozumiałe dopiero znacznie później. Zdarza się tak często w życiu świętych, którzy zazwyczaj umierają niezrozumiani. Można by powtórzyć za świętym Pawłem, że są dziwowiskiem dla świata, dla aniołów i ludzi (1 Kor 4,9), jakby nierozumni, głupi. Gdy studiujemy hagiografię, zastanawia nas to, że niemal każdy ogłoszony później świętym, był niezrozumiany przez współczesnych i uważany za człowieka niejasnego w swoim życiu i poczynaniach.
Może jest to opatrznościowa wola Boga, aby człowieka, który już jest własnością Ojca Niebieskiego, oczyścić od przelotnych sądów ludzkich. Bóg zastrzega sobie pełną ocenę życia zakończonego i dlatego ludzie nie zawsze odsłaniają i rozumieją tajemnicę tego, który odszedł. W życiu świętych to zwykła rzecz.
(Kazanie w 20 rocznicę śmierci ks. Władysława Korniłowicza, 26.09.1966 [fragm.], ks. kard. Stefan Wyszyński)
(Polub jako pierwszy) Loading...Świętość oznacza wzniesienie się ponad siebie, oznacza doskonałe panowanie nad wszelkimi naszymi namiętnościami. Oznacza posiadanie w rzeczywistej i trwałej pogardzie samego siebie i rzeczy tego świata do tego stopnia, że wybiera się raczej ubóstwo niż bogactwo, upokorzenia niż chwałę, cierpienie niż przyjemność.
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...
Raz jedyny mogę stać się świętym; jeżeli tę sposobność stracę, stracę ją na zawsze. A jeżeli jeden raz mam sposobność, żeby zostać świętym, dlaczego miałbym się nie uświęcić? Wszystkie okoliczności sprzyjają mi, abym był świętym! Panie, cóż to byłaby za nieroztropność: mogąc się uświęcić przy pomocy drugich, wzdrygać się przed tym!
Bracie Gerardzie, zdecyduj się oddać się Bogu całkowicie. Od tej chwili bądź rozsądny i rozważ, że nie staniesz się świętym inaczej, niż jedynie ćwicząc się w nieustannej modlitwie i kontemplacji. Najlepszą modlitwą jest być takim, jakim Bóg chce cię mieć, być otwartym względem woli Bożej, to jest ciągle zajętym dla Boga. Tego Bóg od ciebie żąda. Nie miej względu na siebie ani na cały świat. Dość ci mieć samego Boga obecnego w tych zajęciach i być zawsze w Nim. Ile się czyni jedynie dla Boga, tyle jest modlitwy.
Niektórzy się zajmują tym i owym; moim jedynym zajęciem jest pełnienie woli Bożej.
Żaden trud nie jest przykry, gdy się pracuje prawdziwie dla Boga. (…)
Chciałbym pracować na tym świecie tak, jak gdybyśmy byli sami: ja i Bóg. Wiele osób mi mówi, że oszukuję świat. Ach, Boże, cóż by dziwnego było w tym, gdybym oszukiwał świat? To by było dziwnym, gdybym Boga oszukał.
(Regulamin życia [fragm.], św. Gerard Majella)
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...
Moi bracia, bądźmy świętymi i miłujmy bardzo Pana Jezusa, bo On jest tego godzien. Kochajmy Boga, który umarł z miłości ku nam, ożywiajmy nieustannie wiarę, że na tej skalistej ziemi mamy pozostać tylko kilka dni, bo nas czeka cała wieczność. Toteż nie dla siebie, nie dla świata żyć mamy, lecz jedynie dla Boga, jedynie dla wieczności i na to, abyśmy się stali świętymi.
Błagam każdego, aby zabiegał wciąż o Jezusa Chrystusa i o Jego świętą miłość. Ażeby tę świętą miłość osiągnąć, starajmy się o rozmiłowanie się w Jego męce. Bądźmy pilnymi w używaniu czasu, aby przebywać na modlitwie i odwiedzaniu Przenajświętszego Sakramentu, który wśród nas na to właśnie mamy, i ofiarujmy się ciągle Panu Jezusowi, ażeby z nami uczynił, co chce, i błagajmy nieustannie Matkę Boską, by nam wyjednała ten wielki skarb miłości Jezusa Chrystusa.
(Okólnik z 1754 r. [fragm.], św. Alfons Maria Liguori)
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...Bóg chce, abyśmy szli za przykładem świętych i przejmowali od nich życiową esencję cnót, którą mamy przemienić w naszą krew i przystosować do naszych postaw i szczególnych okoliczności.
(Polub jako pierwszy) Loading...