Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary
Szczęśliwi ci, którzy wzrastają, przywiązując się wciąż coraz bardziej do Krzyża! Kimże oni są? To tylko tacy, którzy kochają, ponieważ miłość zwyciężą wszystko i w miłości nie ma bólu ani cierpienia, ale jedyną męką duszy jest to, że nie cierpi ona dostatecznie dla Umiłowanego
(Pory duszy. Lato, Sł. Boża Concepción Cabrera de Armida – Conchita)
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) 
Loading...
Interesujący reportaż o Marcie Robin, który ukazał się w telewizyjnym cyklu „My Wy Oni”
Marta Robin urodziła się w niewielkiej francuskiej wiosce Châteauneuf-de-Galaur w 1903 roku. Jej powołaniem – odkrytym i przyjętym już we wczesnej młodości – było cierpienie przeżywane w ścisłym zjednoczeniu z Jezusem. Co tydzień, w mistyczny sposób, Marta uczestniczyła w Męce Jezusa. Posiadała dar stygmatów. Przez większość swojego życia była całkowicie sparaliżowana, nie piła ani nie przyjmowała pokarmu innego niż konsekrowana hostia, nie spała. Często doświadczała diabelskiego nękania i agresji. W 1939 roku Marta złożyła Bogu w ofierze także swój wzrok. Mimo fizycznego unieruchomienia jej życie było niezwykle owocne. Razem z Ojcem Finet od 1936 roku zakłada „Ogniska Miłości”, wspólnoty prowadzące dni skupienia i rekolekcje w milczeniu. Przez jej mały, zaciemniony pokoik przewinie się w ciągu życia Marty przeszło 100 tys. osób. Jej oddziaływanie rozciąga się na cały Kościół, nie tylko we Francji.
(Polub jako pierwszy) Loading...Święci udzielają nam wartościowych wskazań, które pozwalają nam łatwiej przyswoić sobie intuicje wiary, a to dzięki szczególnemu światłu, jakie niektórzy z nich otrzymali od Ducha Świętego, czasem nawet poprzez osobiste przeżycie owego straszliwego doświadczenia próby, które tradycja mistyczna opisuje jako «noc ciemną».
Nierzadko święci doznawali czegoś podobnego do doświadczenia Jezusa na krzyżu, które polega na paradoksalnym połączeniu szczęścia i cierpienia. W Dialogu o Bożej Opatrzności Bóg Ojciec ukazuje Katarzynie ze Sieny, że w świętych duszach może być jednocześnie obecna radość i cierpienie:
Dusza zatem pozostaje szczęśliwa i bolejąca: bolejąca z powodu grzechów bliźniego, szczęśliwa dzięki zjednoczeniu i serdecznej miłości, jaką sama otrzymała. Święci naśladują niepokalanego Baranka, mego Jednorodzonego Syna, który wisząc na krzyżu był szcześliwy i cierpiący.
W ten sam sposób Teresa z Lisieux przeżywa swoją agonię w zjednoczeniu z konaniem Jezusa, doświadczając w sobie samej tegoż właśnie paradoksu Jezusa jednocześnie szczęśliwego i udręczonego:
Pan nasz w Ogrójcu zaznawał wszelkich radości Trójcy, ale Jego konanie nie było przez to mniej okrutne. Jest to tajemnica, ale zapewniam, że rozumiem ją po trochu dzięki temu, czego sama doświadczam.
To świadectwo wiele wyjaśnia! Sama zresztą relacja ewangelistów stwarza podstawę do takiego rozumienia przez Kościół świadomości Chrystusa, kiedy przypomina, że choć Jezus umierał pogrążony w otchłani cierpienia, modlił się jeszcze o przebaczenie dla swoich oprawców (por. Łk 23, 34) i w ostatniej chwili zwracał się do Ojca ze słowami synowskiego zawierzenia: «Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego» (Łk 23, 46).
(Novo Millennio Ineunte, Jan Paweł II)
(2 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...