O chorych należy troszczyć się przede wszystkim i ponad wszystko i służyć im rzeczywiście tak, jak Chrystusowi, bo On sam powiedział: Byłem chory, a odwiedziliście Mnie (Mt 25,36) oraz: Co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili (Mt 25,40). Ale i sami chorzy niech pamiętają, że bracia służą im dla chwały Bożej i niech przez nadmierne wymagania nie sprawiają przykrości tym, którzy się nimi opiekują. Takich wymagających chorych należy jednak znosić cierpliwie, ponieważ przez nich zyskuje się obfitszą nagrodę.
(Reguła 36,1-5, św. Benedykt z Nursji)
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) 
Loading...
Pierwszy raz, będąc kapłanem, piszę w pamiętniku. Chcę podziękować Bogu za to, że mi dał udział w służbie Swojej i dał polecenie prowadzenia doń serc ludzkich.
Świat to istna komedia: [ludzie] grzeczne słówka mówią sobie wzajemnie, w gruncie co innego myślą, każdy siebie ma na celu. Jak to zrobić, aby o ile można być tym, czym jesteśmy?
(Polub jako pierwszy) 
A życie w rodzinie? O, jak smutny obraz przedstawia niejedna rodzina katolicka! Kłótnie, przekleństwa, złorzeczenia ohydne! Czy tak uczył Chrystus! A więc co? Czy jeśli ktoś będzie mi robił na złość, to nie mam się za to gniewać? Mam mu pozwolić czynić ze mną co mu się podoba? Trudno! Na to zgodzić się nie mogę; i ja także mam swoje prawa. Tak, zgoda. Ale zanim zaczniesz dochodzić swoich praw wspomnij sobie, że należysz do Chrystusa, a On swoim wyznawcom stawia poważne wymagania. Byle kogo nie uzna za swojego.