o. Łukasz Woś OP: Adwent w towarzystwie świętych

SkarbyKosciola.pl: Ma Ojciec ciekawą propozycję na głębsze przeżycie czasu Adwentu, na czym ona polega?

o. Łukasz Woś OP:  Na czas tego Adwentu chciałbym zaprosić do odkrywania Boga we wrażliwości tych, którzy osiągnęli doskonałość, to znaczy w świętych. Ich doskonałość polega na tym, że przechodząc w swoim życiu przez różne trudne doświadczenia doszli do olbrzymiej bliskości z Bogiem. Nauczyli się przeżywać wszystko, co wydarzało się w ich życiu, w bliskości z Nim.  Moja propozycja polega na tym, aby rozłożyć sobie na czas Adwentu czytanie którejś z Ewangelii, zadając jej jakieś konkretne pytanie, albo właśnie sięgnąć do tego, co napisali święci.

SkarbyKosciola.pl:   Wiele osób może czuć pewien opór przed sięgnięciem do pism pozostawionych przez świętych. Czasem może się wydawać, że są one zbyt „cukierkowe”, oderwane od życiowych realiów, pomijają milczeniem słabości towarzyszące naszej ludzkiej kondycji. Innych od lektury dzieł świętych może odstraszać z kolei język, jakim zostały one napisane?

o. Łukasz Woś OP: I tu odkryciem dla wielu będzie być może to, że oni pisali naszym zwykłym językiem. Naprawdę. Gdy się ich czyta, to w ogóle nie czuć – oczywiście to może zależeć od świętych – ale u większości naprawdę nie czuć tego, czego się najczęściej obawiamy. Tego, co najczęściej kojarzy się nam ze świętymi: że wszystko w ich życiu było pięknie i proste, a to w ogóle, to historia ich życia zakończyła się happy endem. To nie tak, bynajmniej.

Bardzo często święci pisali właśnie wtedy, kiedy mieli naprawdę trudny czas. Nie pisali po to, żeby się chwalić swoją doskonałością. Pisali po to, aby uczyć się na własnych błędach. W chwilach, kiedy było im ciężko, kiedy nic im się „nie chciało”, kiedy nie czuli, albo mówiąc lepiej, nie mieli doświadczenia bliskości Pana Boga – bo nie chodzi przecież o to, żeby Boga czuć – mogli sobie przypomnieć jak On działa.

SkarbyKosciola.pl: Czy są jacyś święci, których Ojciec szczególnie poleca?

o. Łukasz Woś OP: Oczywiście standardowo: święta Teresa „Mała” (św. Teresa od Dzieciątka Jezus) albo „Duża” (św. Teresa od Jezusa), św. Faustyna, bł. Pier Giorgio Frasatti, św. Ojciec Pio, święci zakonu Dominikańskiego jak św. Katarzyna ze Sieny czy inni. Zapraszam szczególnie to tego, żeby sięgnąć do pism takich ludzi, którzy zmagając się w swoim życiu z trudnościami, naprawdę odkrywali Boga. Nie polecam słodkich i „cukierkowych” opracowań.

SkarbyKosciola.pl: Zostało jeszcze pytanie o metodę, którą Ojciec proponuje. W jaki sposób mamy poszukiwać tego doświadczenia Boga, obecnego w życiu świętych czy postaci z Pisma Świętego?

o. Łukasz Woś OP: Najlepiej, żeby to był konkret. To znaczy decydujemy się na jednego świętego i nie zmieniamy go w tym czasie na innego. Kolejna rzecz, wybieramy konkretny czas, powiedzmy 15 minut dziennie o stałej  godzinie. Ważne jest również to, żeby – na przykład – w każdą Niedzielę spróbować przyjrzeć się temu, co było sukcesem, a co było porażką tego czasu.

To wszystko jest ważne, bo pomaga wyciągać wnioski i uczyć się na swoich (a nie na cudzych) błędach. Jeśli tego zabraknie, to najprawdopodobniej następny raz, kiedy spróbujemy zajrzeć do wybranej przez nas książki, przypadnie na 22, może 23 grudnia. Te wszystkie pomysły nauczą nas dbałości o karmienie się czymś, co rzeczywiście jest wartościowe, żeby świadomie dążyć do celu.

Mistrz Eckhart, szczególnie dla mnie ważny w czasie nowicjatu, powie: „Kto mocno trzyma się Boga, tego mocno trzyma się wszystko co Boskie. Od tego też ucieka wszystko, co jemu niepodobne i obce. Czego ty przedtem szukałeś, teraz to szuka ciebie. Przed czym ty uciekałeś, teraz to przed tobą ucieka”

SkarbyKosciola.pl: Dziękuję

——

o. Łukasz Woś OP – urodził się 27.02.1979 r. w Sokołów Małopolskim, tam też chodził do szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego. Następnie rozpoczął studia z fizyki na WSP w Rzeszowie (obecnie Uniwersytet Rzeszowski), by na trzeci rok przenieść się na AGH w Krakowie. Do zakonu wstąpił w 2001 r. Odbył studia filozoficzno-teologiczne w Dominikańskim Kolegium Filozoficzno-Teologicznym. Praca Magisterską napisał z antropologii teologicznej: „Dialog jako warunek urzeczywistniania się dojrzałości osobowej i dojrzałej relacji z drugim w małżeństwie”. Święcenia kapłańskie: 24.05.2008 r. Poza pracą w Duszpasterstwie Akademickim „Studnia” przy Parafii Dominikanów na Służewiu w Warszawie, prowadzi jeszcze Duszpasterstwo małżeństw i kurs przygotowania do małżeństwa: „Wieczory dla zakochanych”.