Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary
Miłości człowiek sam z siebie nie ma, zapala się jego świeca od świecy miłości Pana Jezusa gorejącej nieustannie; i ma się Jego miłość od Niego tylko, bo On nas Sam zapala.
(Zapiski, bł. Celina Borzęcka)
(Polub jako pierwszy) 
Loading...
Idę przez swoje życie kapłańskie pełen nędzy, słabości i ran, otrzymanych po drodze. Prawdziwie – „robak a nie człowiek”. Wszyscy mają prawo podziwiać całą nieudolność moją. A jednak idąc, sprawuję swoje posłannictwo kapłańskie. Nędza moja nie przeszkadza mi – dla Bożego miłosierdzia – usłużyć ludziom dobrami, które świat ma najcenniejsze.
Tak szedł Chrystus, wzgarda pospólstwa – aż po dzień dzisiejszy. Obszarpany, pobity, ubrudzony w błocie ulicznym, oplwany. A jednak to On zbawiał świat… I zbawił go, choć świat natrząsał się ze swego Zbawcy. Jak te dwie drogi idą blisko siebie. Nieudolność moją dźwiga łaska sakramentalna; nieudolność Jezusa dźwiga Bóstwo Jego… Niech się świat śmieje, byle dzieło zbawienia było wykonane.
(Zapiski więzienne, 4.3.1954, Sł. Boży ks. kard. Stefan Wyszyński)
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...
Świętość – zarówno w życiu papieży, którzy są znanymi postaciami historycznymi, jak i w życiu skromnych wiernych świeckich i duchownych, pochodzących z wszystkich kontynentów globu – okazała się rzeczywistością, która lepiej niż cokolwiek innego wyraża tajemnicę Kościoła. To wymowne orędzie, przemawiające bez słów, jest żywym objawieniem oblicza Chrystusa.
(Nuovo millennio ineunte [fragm.], bł. Jan Paweł II)
(Polub jako pierwszy) Loading...Polecam się twoim modlitwom, te bowiem sprawy są drobnymi tylko zmartwieniami w porównaniu z wszystkimi innymi walkami, jakie się teraz w duszy mojej toczą. Potrzeba mi modlitwy, bo przechodzę przez krytyczny okres mego życia – rozumiesz mnie przecież: jestem w przededniu zakończenia życia studenckiego, miłego, bo wolnego od zmartwień, i mam rozpocząć prawdziwe zmagania życiowe, ach, dla mnie bardzo ciężkie, szczególnie z tego powodu, że coś się we mnie zmieniło, coś, co zapowiada bardzo gwałtowną burzę. (…)
Moja choroba jest tego rodzaju, że nie zdoła mnie uleczyć żadne ludzkie działanie. Ludzka pomoc może dać mi lekarstwa, które uciszą kryzys, ale nie wykorzenią przyczyny niedoli. Jedynie Wiara może być moją nadzieją i pokrzepieniem w przyszłych latach, dlatego proszę cię, dużo módl się za mnie, aby z każdym dniem wzmacniała się Wiara i abym dzięki temu miał siłę do dźwigania trudności, jakie w ostatnich latach młodości piętrzą się na mojej drodze.
(List do Maria Bertiniego, 29.07.1924 r. [fragm.], bł. Pier Giorgio Frassati)
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...
Naśladowcami Jezusa być mamy. On wzorem, a my to wypełnić mamy. Szczególnie zauważamy w życiu Jego te cnoty: ubóstwo, pokora, cierpienie, miłość.
Te dwie pierwsze są zrozumiałe. Nad nimi się zastanawiałem. Ubogi byłem zawsze i chcę być. A pokora. Zawstydza mnie chęć szybkiego rozgłosu mej osoby, jaką w ostatnim czasie zauważyłem u siebie. Chrystus trzydzieści lat nie dał się poznać. Żył w ukryciu. A mam dla ludzi pracować z tym motywem, aby mnie poznali i zobaczyli, z jakim to mężem mają do roboty. Smutne.
(Pamiętnik 10.04.1936 r. [fragm], bł. Stefan Wincenty Frelichowski)
(Polub jako pierwszy) Loading...Wieczorem dał mi poznać, jak wszystko, co ziemskie krótko trwa. A wszystko, co niby wielkie, rozwiewa się jako dym, a duszy nie daje swobody, ale zmęczenie. Szczęśliwa dusza, która te rzeczy rozumie i jedną tylko stopą dotyka się ziemi. Odpocznienie moje jest, kiedy jestem złączona z Tobą, wszystko inne męczy mnie. O, jak bardzo czuję, że jestem na wygnaniu. – Widzę, że nikt mego wnętrza nie rozumie, Ty mnie tylko rozumiesz, który jesteś utajony w sercu moim, a wiecznie żywy.
(Dzienniczek 1141, św. Faustyna Kowalska)
(Polub jako pierwszy) Loading...