Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary
Jedynie kiedy zdajemy sobie sprawę z naszej nicości, naszej pustki, dopiero wtedy Bóg może napełnić nas sobą. Kiedy stajemy się pełne Boga, wówczas możemy dawać Boga innym, bo z obfitości serca usta mówią [por. Mt 12, 34].
(Pouczenia do Sióstr Misjonarek Miłości, 17.05.1978 r., bł. Matka Teresa z Kalkuty)
(Polub jako pierwszy) 
Loading...Jeżeli będziesz umiała się modlić, będziesz również umiała kochać i służyć, będziesz umiała świadczyć o tej miłości wobec wszystkich.
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...Wiesz co znaczy być świętym? To nic innego jak «wyzwolić się» od siebie samego, z własnej niewoli, ze wszystkiego, co nie należy do Boga. Trzeba wyzwolić swoje serce od każdego stworzenia, aby żyć w Jego obecności i w Jego miłości. Chciałabym złożyć moją wolę, moją wolność, całe moje życie w ręce Boga, dla naszych cierpiących braci. To jest świętość w naszej codzienności.
(Rozmowa z ks. Lush Gjergji [fragm.], bł. Matka Teresa z Kalkuty)
(Polub jako pierwszy) Loading...
Bóg nie może napełnić tego co jest pełne. – Może napełnić jedynie pustkę – dogłębne ubóstwo – a Księdza „Tak” to początek stawania się pustym. Nie chodzi o to, ile tak naprawdę „mamy” do dania – ale o to, do jakiego stopnia jesteśmy puści – żebyśmy w naszym życiu mogli przyjąć Go w pełni i żebyśmy pozwolili Jemu żyć swoim życiem w nas.
Dzisiaj On w Księdzu chce przeżywać na nowo swoje całkowite poddanie się Ojcu – niech Ksiądz pozwoli Mu to uczynić, Nie jest ważne, co Ksiądz czuje – dopóki On czuje się dobrze w Księdzu. Niech Ksiądz nie patrzy na siebie i niech się Ksiądz cieszy, że nie ma Ksiądz nic – że nie jest Ksiądz niczym – że nic Ksiądz nie może. Niech Ksiądz daje Mu wielki uśmiech – za każdym razem kiedy przeraża Księdza własna nicość. To jest ubóstwo Jezusa. Ksiądz i ja musimy pozwolić Mu żyć w nas, a przez nas w świecie (…)
– Niech Ksiądz przyjmuje wszystko, cokolwiek On daje – i daje wszystko, cokolwiek On zabiera, z wielkim uśmiechem. – Należy Ksiądz do Niego – niech Mu Ksiądz powie: jestem Twój i jeśli potniesz mnie na kawałki, każdy pojedynczy kawałek będzie cały tylko Twój.
(List do ks. Dona Kribsa, 23.07.1976 r. [fragm.], bł. Matka Teresa z Kalkuty)
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...Czuję (…), że dziś największym zagrożeniem dla pokoju jest aborcja, ponieważ to wojna bezpośrednia, to zabójstwo, mord dokonany rękami matki. A my czytamy w Piśmie, bo Bóg mówi bardzo wyraźnie: Nawet gdyby matka mogła zapomnieć o swym dziecku, Ja o tobie nie zapomnę. Oto na moich dłoniach cię wyrysowałem (Iz 49, 15-16). (…) nienarodzone dziecko spoczywa w dłoni Boga (…).
Wielu ludzi bardzo martwi się o dzieci z Indii, dzieci z Afryki, gdzie wiele ich umiera wskutek niedożywienia, głodu i tak dalej, ale miliony dzieci umierają zabijane celowo, z woli matek. Dlatego właśnie aborcja jest największym niszczycielem pokoju. Bo przecież jeśli matka może zabić własne dziecko, czymże jest dla mnie zabić ciebie, a dla ciebie – zabić mnie? Nic już nie stoi nam na przeszkodzie. (…)
Sprawmy, żeby w tym roku każde dziecko – narodzone lub nie – było oczekiwane, upragnione (…). Czy rzeczywiście sprawiliśmy, że dzieci były oczekiwane?
(Przemówienie z okazji wręczenia Pokojowej Nagrody Nobla, 10.12.1979 r., bł. Matka Teresa z Kalkuty)
(Polub jako pierwszy) Loading...Nie, Ojcze, nie jestem sama. – Mam Jego ciemność – mam Jego ból – mam straszliwą tęsknotę za Bogiem – kochać i nie być kochaną. Wiem, że mam Jezusa – w tym nieprzerwanym zjednoczeniu – bo mój umysł jest skupiony na Nim i w Nim tylko, w mojej woli.
(List do o. Josepha Neunera, 23.10.1961 r., bł. Matka Teresa z Kalkuty)
(Polub jako pierwszy) Loading...