Skarby Kościoła

Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary

walka duchowa

Wyrafinowane sposoby działania demona

by Zostaw komentarz

Jeśli dusza pozostaje [wielce] zgodna z wolą Boga, to w jaki sposób może ona zostać oszukana, skoro w niczym nie chce czynić swojej [własnej woli]?

Jeśli ta dusza [rzeczywiście] pozostaje nieustannie wczepiona w wolę Boga, to jest oczywiste, że nie zagubi się. Jednak przychodzi demon z wielce wyrafinowanymi sposobami i pod pozorem dobra powoli, w drobnych rzeczach, podważa [to wczepienie duszy w wolę Boga], coraz bardziej wplątując ją w pewne [sprawy], które on wmawia jej, że nie są złe. I tak stopniowo, zaciemniając jej rozum i czyniąc letnią wolę, powoduje w niej wzrost miłości własnej, aż do tego stopnia, że [przechodząc] od jednej [sprawy] do drugiej, oddala [duszę] coraz bardziej od woli Boga, a przybliża ją do swojej własnej [woli].

(Zamek wewnętrzny, 5M 4,7-8)

Polubienie (Polub jako pierwszy)
Loading...

Jan Chryzostom (św.): Rozkosze czystości

by Zostaw komentarz

Czystość i nieczystość nie są rezultatem wrodzonej nam natury, ale zależą od wolnej woli tych, którzy daną rzecz przedsiębiorą. Nie utworzył Bóg w ten sposób naszej natury, by musiała grzeszyć. Gdyby tak było, wtedy nie byłoby kary.

Namiętność nie jest rozkoszą – jest tylko cieniem rozkoszy.

(św. Jan Chryzostom)

Polubienie (1 głosów, średnio: 1,00 na 1)
Loading...

Jan Chryzostom (św.): Nieznajomość Pisma św. źródłem nieszczęść

by Zostaw komentarz

Przyczyną wszystkich naszych nieszczęść bywa nieznajomość ksiąg Pisma świętego. Wyruszamy na wojnę bez oręża – i jakże możemy z tej walki wyjść cało?

(św. Jan Chryzostom)

Polubienie (1 głosów, średnio: 1,00 na 1)
Loading...

Ludwik z Granady: Rachunek sumienia z uchybień względem bliźniego

by Zostaw komentarz

W stosunku do bliźniego

Oskarżyć się trzeba o to, że nie kochało się bliźnich taką miłością, jaką chciałoby się być kochanym samemu. Taki jest bowiem nakaz Boży.

O niedostateczne niesienie pomocy bliźnim w ich potrzebach, choć byłoby to możliwe.

O zbyt małe współczucie w ich biedach i niedostateczną modlitwę błagalną w ich sprawach.

Gdy chodzi o klęski publiczne, dotyczące Kościoła, takie jak wojny, herezje itp. trzeba się oskarżyć, że nie brało się ich dostatecznie do serca i nie dosyć zanosiło się próśb do Boga w tej sprawie.

Kto ma przełożonych, niech się oskarży, że niedostatecznie ich słuchał i szanował. A kto ma dzieci, gospodynie, podwładnych — że ich nie pouczał, nie zaopatrywał w rzeczy potrzebne i nie dbał o nich w taki sposób, w jaki powinien to czynić.

O grzechach popełnianych uczynkiem

Skoro penitent oskarży się o grzechy zaniedbania, potem może oskarżyć się o popełnione uczynkiem, przebiegając w myślach dziesięć przykazań i siedem grzechów głównych oraz wyznając to, co mu sumienie wyrzuca.

A jeśli chce to zrobić krócej, niech rozważa swoje myśli, słowa i uczynki i spowiada się z tego, w czym zgrzeszył i następnie powinien oskarżyć się o wielkie winy, dotyczące jego stanu i zawodu, a więc jeśli jest zakonnikiem — o grzechy przeciw trzem ślubom i regule; jeśli jest sędzią, lekarzem, handlowcem czy adwokatem itp. — o sprawy swego zawodu; jeśli jest rządzącym — podobnie.

Po zakończeniu oskarżania się niech powie: za wszystkie te winy i wszystkie inne popełnione myślą, mową i uczynkiem oskarżam się z głębi serca, wyznaję Bogu moją winę, moją winę, moją bardzo wielką winę i proszę cię, ojcze, o rozgrzeszenie i zadanie pokuty.

Polubienie (1 głosów, średnio: 1,00 na 1)
Loading...

Ludwik z Granady: Rachunek sumienia ze stosunku do Boga

by Zostaw komentarz

Po zastanowieniu się nad punktami ze wstępu należy badać sumienie w następującym porządku:

W stosunku do Boga

W stosunku do Boga jesteśmy obowiązani praktykować trzy cnoty teologiczne: wiarę, nadzieję i miłość. Z uchybień przeciw nim może się człowiek oskarżać w sposób następujący:

Przeciw miłości — że nie miłował Boga z całego serca i całej duszy, jak był zobowiązany, lecz skierował swą miłość ku stworzeniom i marności tego świata, zapominając o Stwórcy.

Przeciw wierze — że nie miał tak silnej wiary, jak powinien był i że nie odrzucał natychmiast od siebie przeciwnych jej myśli i wyobrażeń, jakie mu szatan nasuwał.

Przeciw nadziei — że w trudach i przeciwnościach, które go spotykały, nie uciekał się do Pana z taką ufnością, jak był powinien i że zanadto się martwił i upadał pod ich ciężarem — gdyż płynie to ze zbyt słabego zaufania.

Przeciw czystości intencji — że w służbie Bożej uczynki Spełniane były nie z czystej intencji dla samego Boga, ale czasem z obowiązku, czasem ze zwyczaju, to znów bo odpowiadały chęciom i z innych podobnych przyczyn.

Należy się też oskarżyć, że się było słabym i niedbałym w słuchaniu Bożych natchnień i wezwań, często opierając się Duchowi Świętemu, aby nie zadawać sobie gwałtu i trudu. To jest wina bardzo wewnętrzna i utajona, którą należy zawsze brać pod uwagę.

Również trzeba wyznać, że się było nie dość wdzięcznym za dobrodziejstwa Boże, nie dość dziękowało się za nie i nie korzystało się z nich, aby bardziej kochać i lepiej służyć Dawcy wszystkiego.

Przyznaj się również, iż zapomniałeś o Panu, tak że był jakby wygnany z serca, choć powinno się trwać ciągle w Jego obecności i mieć Go zawsze przed oczyma.

Należy się również oskarżać o brak cierpliwości w znoszeniu przeszkód pochodzących przecież od Boga, o brak zrozumienia tego, że są zesłane dla i naszego dobra, o niedostateczne podziękowania za nie składane. Jeśli sumienie wyrzuca nam coś w sposób szczególny, ten punkt można rozwinąć.

Oskarżyć się też trzeba o brak należnej pobożności i szacunku, gdy uczestniczymy we Mszy świętej i Liturgii godzin, a także gdy jesteśmy w obecności Najświętszego Sakramentu.

Polubienie (1 głosów, średnio: 1,00 na 1)
Loading...

Józefa Menendez: Kocham i przebaczam zawsze…

by Zostaw komentarz

Jezus powiedział do siostry Józefy Menendez, hiszpańskiej mistyczki, zakonnicy w Zgromadzeniu Najświętszego Serca Jezusa:

Kocham dusze, które popełniwszy pierwszy grzech, z pokorą przychodzą Mnie prosić o przebaczenie… Kocham je jeszcze, kiedy opłakały swój drugi grzech, i jeśli się to powtarza, nie mówię miliard, ale milion miliardów razy, kocham je i przebaczam im zawsze i zmywam w tej samej Krwi ostatni jak i pierwszy upadek. Ja się nie męczę duszami i moje Serce oczekuje bez przerwy, by przychodziły chronić się w Nim i to tym więcej, im bardziej są nędzne

(Orędzie Miłości, Józefa Menendez)

Polubienie (1 głosów, średnio: 1,00 na 1)
Loading...