Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary
Nasza epoka jest szczególnie bogata w świadków, którzy w taki czy inny sposób potrafili żyć Ewangelią mimo wrogości otoczenia i prześladowań, składając często najwyższe świadectwo krwi.
(Novo millennio ineunte, 41, Jan Paweł II).
(Polub jako pierwszy) 
Loading...Trzeba by świętować dzień chrztu nie mniej niż dzień urodzin! Ale ilu ochrzczonych jest w pełni świadomych tego, co otrzymali?
(Homilia wygłoszona 12.01.1997 r. [fragm.], bł. Jan Paweł II)
(Polub jako pierwszy) Loading...Niech Maryja pomoże nam zrozumieć wielką wartość modlitwy, tego wewnętrznego zjednoczenia duszy z Bogiem. Dzisiaj wspominamy tajemnicę Jej narodzin, która od zawsze budziła głęboka pobożność w chrześcijańskim ludzie. Prośmy Najświętszą Dziewicę, aby otworzyła nasze serca na głębszą ufność w Panu, który w Niej, posłusznej i pokornej Służebnicy, dokonał wielkich dzieł!
(Anioł Pański 8.09.2002)
(Polub jako pierwszy) Loading...
Święci i błogosławieni są przede wszystkim ludźmi modlitwy; błogosławią Boga w każdym czasie, Jego chwała jest zawsze na ich ustach; wołają, a Pan ich wysłuchuje i uwalnia od wszystkich przeciwności (…). Ich błaganie dosięga obłoków. Modlitwa przenika obłoki, nie ustaje i nie odstępuje, aż Najwyższy ujmie się za nimi (por. Syr 35, 16-18).
U ludzi wielkiego ducha moc modlitwy łączy się zawsze z głębokim poczuciem własnej ograniczoności i niegodności. Wiara, a nie zadufanie dodaje uczniom Chrystusa odwagi i umacnia ich wierność. Wiedzą oni, jak apostoł Paweł, że Bóg odłożył wieniec sprawiedliwości dla tych, którzy „umiłowali pojawienie się Jego (2 Tm 4,8).
(Fragment homilii, Watykan, 25.10.1998)
(Polub jako pierwszy) Loading...Święci i błogosławieni są przede wszystkim ludźmi modlitwy; błogosławią Boga w każdym czasie, Jego chwała jest zawsze na ich ustach; wołają, a Pan ich wysłuchuje i uwalnia od wszystkich przeciwności (…). Ich błaganie dosięga obłoków. Modlitwa przenika obłoki, nie ustaje i nie odstępuje, aż Najwyższy ujmie się za nimi (por. Syr 35, 16-18).
U ludzi wielkiego ducha moc modlitwy łączy się zawsze z głębokim poczuciem własnej ograniczoności i niegodności. Wiara, a nie zadufanie dodaje uczniom Chrystusa odwagi i umacnia ich wierność. Wiedzą oni, jak apostoł Paweł, że Bóg odłożył wieniec sprawiedliwości dla tych, którzy umiłowali pojawienie się Jego (2 Tm 4,8).
(Fragment homilii, Watykan, 25.10.1998, Jan Paweł II)
(Polub jako pierwszy) Loading...
Światło Chrystusa jaśnieje też na obliczu Diny Bélanger ze Zgromadzenia Sióstr Jezusa i Maryi, którą Kościół od dzisiaj czci jako błogosławioną. W godzinie wieczornej modlitwy dobrze jest skierować spojrzenie ku tej płomiennej duszy, która osiągnęła tak bliską zażyłość z Bogiem, że już w nowicjacie napisała:
Głód komunii wzrastał we mnie nieustannie. Czyż dzień bez chleba nie jest jak dzień bez słońca, którego godziny wloką się nieskończenie, zanim nadejdzie wieczór?
Pragnęła, by żył w niej tylko Jezus, aby cała jej istota została w Nim unicestwiona.
Dina Bélanger jest bliska ideału, który ukazuje nam św. Paweł w słowach: Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus (Ga 2, 20). W zgromadzeniu, które pragnie «prowadzić do poznania Jezusa i Maryi przez chrześcijańskie wychowanie», siostra Maria od św. Cecylii Rzymskiej tak żyła i pracowała, by pozwolić Chrystusowi działać w sobie i aby być całkowicie posłusznym narzędziem w Jego rękach.
Cierpienie pozwoliło jej doświadczyć takiego utożsamienia z Chrystusem, jakiego poszukiwała. Dźwigając krzyż choroby i śmierci, złożyła ofiarę Temu, który był i pozostaje do dziś jedynym celem jej życia, światłem oświecającym każdego człowieka na świat przychodzącego, jasnością pośród ciemności i nocy, głosem przemawiającym w duszy.
Obecność Chrystusa w głębi jej serca, ukryte w niej życie Trójcy Świętej ujawnia się w akcie ofiarowania się Najświętszemu Sercu Syna Bożego. Dina Bélanger pisze, że Jezus «jest życiem jej życia», bo stara się zawsze, by jej serce biło w rytm Jego Serca. Wie, że On towarzyszy Jej w każdym momencie, w wiecznej teraźniejszości, o której mówi św. Paweł: Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia (2 Kor 6, 2).
Przeniknięta wyłącznym pragnieniem wypełnienia woli Bożej, Dina żyje już tylko w wolności, jakiej Bóg udziela swoim dzieciom, zgodnie z dewizą:
Jezus i Maryja regułą mej miłości, a miłość regułą mego życia.
Z wierności pragnieniom eucharystycznego Serca Jezusa i niepokalanego Serca Jego Matki rodzą się najprostsze i najpiękniejsze przejawy jej miłości do sióstr ze zgromadzenia. Jak gdyby obdarzona tą samą łaską co św. Teresa od Dzieciątka Jezus, która odeszła ze świata w roku jej narodzin, Dina Bélanger pragnie «ogarnąć cały świat miłością»; staje się apostołką i misjonarką według Serca Bożego.
Jej orędzie, bracia i siostry, które dziś przyjmujemy, jest cudownie czyste i przejrzyste. Przyjęcie Jezusa do naszego życia, zjednoczenie Jego Serca z naszym, miłość do Najświętszej Dziewicy, duch braterstwa we wspólnotach — oto łaski, o które możemy prosić Boga za wstawiennictwem Dina Bélanger, idąc za jej ostatnią dewizą:
Kochać Jezusa i Maryję i pozwolić Im działać.
(Homilia wygłoszona podczas beatyfikacji Jana Dunsa Szkota i s. Diny Belanger. 20 marca 1993, Jan Paweł II)
(Polub jako pierwszy) Loading...