Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary
Droga Małgorzato, bądźmy całe Jego. Chętnie pozwólmy, aby nas wziął i uniósł tam, gdzie chce nasz Umiłowany. Ach, droga siostrzyczko, moje serce przelewa się, jest całe pochłonięte! Ale, co ja mówię? Czyż nie ma Go tam zawsze? Przecież On jest Niezmienny. On jest Tym, Który jest. Och, proś Go o to, abym się w Nim zagubiła… z tobą.
( List do M. Gollot, 10.07.1901 r. [fragm.], bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej)
(Polub jako pierwszy) 
Loading...
Miłość jest to oddanie się człowieka Bogu nie z własnych sił uczynione, ale przez siłę łaski Bożej przez nas przyjętą wzniecone i dokonane, oddanie się najzupełniejsze ze wszystkich władz naszych i z całej mocy tych władz łaską spotęgowanych, a więc we wszystkim, ze wszystkim, na wszystko, bez żadnego wyjątku, bez żadnego warunku, bez żadnego kresu, na zawsze, na wieczność całą.
(Męka i śmierć [fragm.], sł. Boży ks. Piotr Semenenko)
(Polub jako pierwszy) Loading...
Sięgając wzrokiem wstecz, aż do lat dziecinnych swego życia, widzę jasno pasmo objawów niezmierzonego miłosierdzia Bożego, które pozwoliło mi urodzić się z bogobojnych rodziców chrześcijańskich, opiekowało się mną w licznych chorobach (koklusz, krup, szkarlatyna, odra, szkrofuły, tyfus brzuszny, tyfus plamisty, różne wysypki na ciele, hiszpanka, grypa, itp.), chroniło mnie od niechybnej śmierci w wypadkach (postrzał, napad bandytów i komunistów, upadnięcie z rusztowania wysokości osiem metrów, tonięcie w czasie kąpieli w Wiśle, zatargi z Niemcami w czasie wojny, zatargi z Rosjanami za sprzeciwienie się w Taboryszkach posyłania dzieci do szkoły cerkiewnej itp.), ustrzegło mnie przede wszystkim od śmierci wiecznej dotychczas, pomimo tylu i tak niebezpiecznych okazji.
A najwięcej miłosierdziu Bożemu zawdzięczam powołanie kapłańskie, które odczułem dość wcześnie, podtrzymywanie tej chęci pomimo tylu przeszkód, prowadzenie mnie przez liczne doświadczenia, w których na pewno bym upadł i zginął, gdyby litość Stwórcy nie zsyłała mi wyraźnej pomocy z góry. Nieraz wprost widziałem jak to miłosierdzie cofało swą naturalną współpracę z siłami ludzkimi (współudział Boski), by mnie już to ostrzec i odciągnąć od grożącego ciału lub duszy niebezpieczeństwa, już to pobudzić do wysiłków i działania w takim lub innym kierunku.
Wobec tego byłbym najgorszym niewdzięcznikiem, gdybym nadal jeszcze należał do siebie i chciał szukać siebie (jak nieraz dotychczas) w jakiejkolwiek czynności, słowach lub myślach. Ufność w dalsze miłosierdzie Boże, szerzenie kultu tego miłosierdzia wśród innych i bezgraniczne poświęcenie mu wszystkich swoich myśli, słów i uczynków bez cienia szukania siebie będzie naczelną zasadą mego dalszego życia przy pomocy tegoż niezmierzonego miłosierdzia.
(Dziennik [fragm.], bł. ks. Michał Sopoćko)
(Polub jako pierwszy) Loading...
W swojej dobroci i miłosierdziu Pan dał mi zrozumieć, że moje wielkie i całkowite ubóstwo – coraz bardziej widoczne – nie jest przeszkodą w tym wewnętrznym zjednoczeniu i że przeszkodą z mojej strony jest, że nie zdobywam się na całkowite oddanie się w Jego ramiona.
Wszystko to rozpala miłość w sposób bardzo silny, choć niewyczuwalny. Jest to miłość bolesna, która zapala się we wnętrzu, bez mego udziału, bez najmniejszego powodu. Gdy powiem czasem: „mój Boże” to mi przynosi ulgę… Ale ta siła miłości jest zarazem głębokim pokojem i dusza zdaje sobie z tego sprawę, nie będąc zagubiona jak niegdyś.
(List do o. Torres, 1931 [fragm.], św. Maravillas od Jezusa)
(Polub jako pierwszy) Loading...
Gdy ktoś oddaje się Bogu z całego serca, Bóg lituje się nad nim i udziela mu Ducha nawrócenia. Duch ten uprzytamnia mu wszystkie jego grzechy, ażeby więcej w nie nie popadał. Ujawnia mu następnie nieprzyjaciół, którzy stają mu naprzeciw i utrudniają wyswobodzenie się od grzechu, walcząc z nim zaciekle, aby nie wytrwał w swoim nawróceniu.
Jeżeli mimo wszystko stawi im czoła i posłucha Ducha, nakłaniającego go, by się nawrócił, Stwórca pospieszy ze zmiłowaniem nad trudami jego nawrócenia. I widząc udręczenia na jakie wystawia swoje ciało: nieustanną modlitwę, post, błagania, poznawanie Słowa Bożego, oddalanie zła, ucieczkę od świata i jego spraw, uniżenie i ubóstwo serca, łzy i wytrwałość w życiu monastycznym – oraz widząc, powtarzam, jego trud i cierpliwość, miłosierny Bóg zlituje się nad nim i da mu zbawienie.
(List I [fragm.], św. Antoni Wielki)
(3 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...
Najmilsza siostro Izydoro, proszę przez 9 dni rozważać Ostrożności(1) św. Jana od Krzyża, co dzień 3 ostrożności. Od zachowania tych reguł duchownych wszystko zależy. Zakonnica, która nie chce tego zachować, jest jak świecka osoba, która 10 przykazań nie chce zachować.
Nic na równi z Bogiem. Nic nad Boga. Nic prócz Boga. Nic równocześnie z Bogiem. Jeden Bóg jednej duszy. Wszystko – Wszystkiemu. Serce – Sercu. Boże mój, cóż jest na niebie lub na ziemi godnego miłości wobec Ciebie?
—
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...