Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary
Żeby wykonać pewne postanowienia, trzeba mieć żelazną wolę, której ja, niestety, nie posiadam. Posiadam natomiast, nieszczęsny, wolę nawykłą, niestety, do ustępstw, a zatem potrzeba mi modlitw, ponieważ tylko modlitwą i przez modlitwę będę mógł otrzymać od Boga łaskę umocnienia mej woli.
(List do I. Massetti, 17.4.1925 r. [fragm.], bł. Pier Giorgio Frassati)
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) 
Loading...Brat Idzi wycofał się nie tylko z kręgu ludzi świeckich, ale także swoich współbraci i innych zakonników. Mówił także: „Łatwiej jest człowiekowi zbawić swoją duszę, gdy spotka się z kilkoma osobami, aniżeli gdy robi to z wieloma, znaczy to, że lepiej być samotnym, by móc oddawać się sprawom Boga i swojej duszy, ponieważ sam Bóg, który stworzył duszę, jest jej przyjacielem, a nie ktoś inny. O jakżeż wielki dar duchowy i wspaniałą łaskę otrzymał ten, któremu jest dane poznawać duszę. Sam Bóg ją zna i ten, komu on zechciał objawić”. Dlatego mówił o sobie samym: „Gdyby święty Piotr i święty Paweł zstąpili z nieba i mówili mi, abym zadośćuczynił wszystkim, którzy chcą ze mną rozmawiać, nie uwierzyłbym im”. Mawiał również: „Ten, kto bardziej troszczy się o swoją duszę, bardziej troszczy się także o dusze swoich przyjaciół”. I jeszcze: „Człowiek może z powodu własnej winy utracić wiele pociech i nawiedzeń Pana, których już nigdy nie odzyska”.
Podawał również jako przykład tych, którzy grają w kości. Z powodu jednego punktu, który jest tak mały, człowiek może stracić tak wiele. Podobnie z powodu lekkiego grzechu, który człowiek popełni, jeśli nie potrafi się go ustrzec, ponosi wielką stratę na swojej duszy. Tak również mówił Św. Franciszek: „Zobacz, co zostało napisane; strzeż się, abyś przez śmiech nie utracił tego, co zyskałeś przez płacz” (…) Brat Idzi powiedział kilku braciom: „Trzeba strzec tajemnic objawionych przez Boga i skarbu z wielką obawą i ostrożnością”.
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...Przychodź do dobrego Pana z wielką prostotą, z zawierzeniem małego dziecka. Powiedz dobremu Panu o czym myślisz, czego chcesz, co cię martwi. Oh! Jak szczęśliwi się stajemy, kiedy odkrywamy ten wewnętrzny dialog z naszym Panem. Nosimy nasz skarb [z nami] wszędzie, dokądkolwiek idziemy. Staje się on centrum naszego serca i życia.
(List do Pani Gourd, 29.01.1848 r. [fragm.], św. Piotr Julian Eymard)
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...Nie można angażować się wprost w apostolat nie mając w sobie ducha modlitwy. Musimy mieć świadomość jedności z Chrystusem, tak jak On miał świadomość, że stanowi jedno ze swym Ojcem. Nasza działalność jest tylko wtedy apostołowaniem, kiedy zgadzamy się, ażeby Chrystus działał w nas i poprzez nas ujawniając w ten sposób swoją moc, pragnienie i miłość. Musimy dążyć do świętości nie dlatego, że pragniemy świętości, lecz po to, aby Chrystus mógł żyć w swojej pełni w nas. (…)
Ukochać modlitwę – to odczuwać często w ciągu dnia potrzebę modlitwy i zadawać sobie trud modlenia się. Modlitwa otwiera nasze serca, przez co stają się one zdolne do przyjęcia daru ofiarującego się nam Boga. Proście i szukajcie, a wasze serca otworzą się, byście mogli Go przyjąć i zachować jak swoją własność.
(Słowa bł. Matki Teresy zebrane przez Malcolma Muggeridge w „Matka Teresa z Kalkuty”)
(Polub jako pierwszy) Loading...Musimy znaleźć Boga, a nie sposób Go znaleźć w hałasie i atmosferze niepokoju. Bóg jest przyjacielem milczenia. Spójrzcie na przyrodę – na drzewa, kwiaty, trawę – jak rośnie w milczeniu; spójrzcie na gwiazdy, księżyc i słońce – jak poruszają się w milczeniu. Czyż nie jest naszą misją nieść Boga biednym do slumsów? Nie martwego Boga, lecz żywego, kochającego Boga. Im bardziej zatopieni jesteśmy w cichej modlitwie, tym bardziej jesteśmy zdolni poświęcać się naszemu aktywnemu życiu. Potrzebujemy milczenia, byśmy mogli opatrywać dusze. Nie to jest najważniejsze, co mówimy, lecz co Bóg mówi do nas i poprzez nas. Wszystkie nasze słowa dopóty będą bezużyteczne, dopóki nie będą pochodziły z serca – słowa, które nie przekazują światła Chrystusa, powiększają ciemność.
(Słowa bł. Matki Teresy zebrane przez Malcolma Muggeridge w „Matka Teresa z Kalkuty”)
(Polub jako pierwszy) Loading...Umiłowane w Panu Dzieci Boże,
Powojenne życie ujawnia coraz silniej słabość człowieka i jego niezdolność do opanowania rozbudzonego przez wojnę zła. Ciągle jeszcze najbardziej ludzi niepokoi życie polityczne całego świata. Najciężej jednak okaleczone jest życie prywatne człowieka. Tu bowiem tkwi źródło słabości życia publicznego, gospodarczego, społecznego i rodzinnego. Słabością swoją i niedolą zaraża człowiek wszystkie dziedziny życia prywatnego i publicznego.
Musimy podjąć każdy wysiłek, aby świat uchronić. Słabego człowieka trzeba umocnić, wlać weń nowego ducha, wesprzeć wolę, zbliżyć do łaski Bożej. Uleczony człowiek z Bożą pomocą uratuje świat.
Leczymy człowieka wszystkimi zasobami łaski, którą złożył Chrystus Pan w Kościele świętym jako owoc krzyża. Leczymy człowieka sakramentami świętymi i modlitwą. Wołamy o zjednoczenie dusz naszych z Chrystusem eucharystycznym, ukazujemy człowiekowi otwarte Serce Boga-Człowieka i pełne miłości Niepokalane Serce Maryi.
(O codziennym odmawianiu Różańca Świętego List pasterski, Lublin, 15 VIII 1947 [fragm.], sł. Boży kard. Stefan Wyszyński)
(Polub jako pierwszy) Loading...