Skarby Kościoła

Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary

cierpienie

Weronika Giuliani (św.): Wszystko ma wartość jedynie w zjednoczeniu z Jezusem

by Zostaw komentarz

Wszystkie nasze oceny, mimo wszelkie oczekiwania, nigdy nie będą miały wartości, jeżeli nie zjednoczymy naszego działania z działaniem Jezusa, naszego cierpienia z cierpieniem Jezusa. Tylko wtedy wszystko znajdzie upodobanie u Boga i będzie zasługujące, jeżeli nasze czyny będziemy wykonywali z czystą intencją, w zjednoczeniu naszej duszy z Bogiem i z zamiarem jednoczenia ich z Najświętszą Męką i zasługami Jezusa. On uzupełnia nasze niedoskonałe działanie, które nic nie znaczy, jeżeli my nie wyzwolimy się z siebie samych, ze swoich biednych i lichych zamierzeń.

(Czyściec Miłości, Weronika Giuliani )

Polubienie (Polub jako pierwszy)
Loading...

Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej (św.): Umiłowanie cierpienia

by Zostaw komentarz

Cierpienie pociąga mnie coraz bardziej. Pragnienie to prawie przewyższa tęsknotę za niebem, która przecież jest we mnie tak potężna. Jeszcze nigdy Bóg nie dał mi tak wielkiego zrozumienia, że boleść jest największą rękojmią miłości, jaką Bóg może dać stworzeniu. Za każdym nowym cierpieniem całuję krzyż Mistrza, szepcząc Mu: Dzięki, nie jestem godna. Myślę bowiem, że cierpienie było nieodłącznym Jego towarzyszem przez całe życie, a ja nie zasługuję, by Ojciec Niebieski i ze mną postępował podobnie.

Po tym poznać możemy, iż Bóg jest w nas i miłość Jego nami owładnęła, jeśli nie tylko z cierpliwością, lecz z wdzięcznością przyjmujemy przeciwności i cierpienia. By do tego dojść, trzeba wpatrywać się w Ukrzyżowanego z miłości. Taka kontemplacja, o ile jest prawdziwa, doprowadza niezawodnie do umiłowania cierpienia. Droga mamo! W świetle tryskającym z krzyża przyjmuj wszelkie doświadczenia, każdą przeciwność, każdą przykrość. W ten sposób podobamy się Bogu i postępujemy na drogach miłości. Podziękuj Mu za mnie, czuję się tak bardzo, bardzo szczęśliwa! Pragnęłabym udzielić nieco z mojego szczęścia tym, których kocham. Wyznaczam ci spotkanie w cieniu krzyża, by tam nauczyć się sztuki cierpienia.

(List do matki, 18 lipca 1906 r. [fragm.], bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej)

Polubienie (Polub jako pierwszy)
Loading...

Albert Chmielowski (św.): Gorycze Serca Jezusowego i miłość krzyża

by Zostaw komentarz

O, gdybyśmy mogli przez doświadczenie poznać zachwyt miłości świętych, wtedy kiedy byli upokarzani, wzgardzeni, cierpiący na zewnątrz i wewnątrz, aby tak poznali gorycze Serca Jezusowego, nabylibyśmy prędko umiejętności krzyża. Ale tę posiadają tylko serca kochające.

Kochać krzyż – co to? Czy zmienić naturę, żeby to co przykre było miłe, pocieszające to co smutne, przyjemne co przykre duszy i ciału. Nie. Znajdować pociechę uczuciową w cierpieniu ciała i duszy jest to cud, który Pan Bóg niekiedy sprawiał dla okazania Swej obecności w pokusach i męczeństwach, ale nie prawo.

Miłość krzyża nie jest czuła. Pan Jezus w Ogrojcu nie miał mniej miłości, jak na górze Tabor. Miłość krzyża opiera się na chęci podobieństwa z Chrystusem, na zgadzaniu się z Wolą Jego. Na zimno, niewzruszenie dusza się decyduje na nagi krzyż. Zapewne, że Bóg daje pociechy, potoki, rozkosze takie, że święte dusze skarżyły się niekiedy na nie, ale nigdy ich nie szukały i nie pragnęły, tylko krzyża; że jest naczyniem wybranym, ja mu okażę, jak wiele ma cierpieć. Najskuteczniejszy sposób chwały Boskiej jest cierpieć dla niej.

Polubienie (Polub jako pierwszy)
Loading...

Anna od św. Bartłomieja (bł.): Krzak różany

by Zostaw komentarz

Pewnego razu siedziałam w pobliżu furty, ponieważ byłam odźwierną. Odczuwałam poniekąd boleść. Wydawało mi się, że starsze Siostry nie były zadowolone z tego powodu, że Przeorysza, pomimo mojego wciąż jeszcze młodego wieku, wyznaczyła mnie do koła(1). Biorąc pod uwagę okoliczności, byłam skłonna przyznać im rację. Trwając w tym nastroju zobaczyłam w duchu Naszego Pana, który ukazywał mi  uschły krzew różany w podwórzu, cały pokryty czerwonymi i białymi różami; był on zupełnie wyschnięty i nie był to sezon na róże. Boski Mistrz powiedział mi: „Nie można zebrać tych róż nie napotykając przy tym na ciernie”. Chciał, żebym dzięki temu zrozumiała, że to przez cierpienie i przeciwności nabywa się cnotę.

(Autobiografia, bł. Anna od św. Bartłomieja)

—

1. koło
obrotowy bęben przez który podaje się za klauzurę większe przesyłki

Polubienie (2 głosów, średnio: 1,00 na 1)
Loading...

Katarzyna ze Sieny (św.): Duch Święty

by Zostaw komentarz

Duch Święty jest dla człowieka matką, która go żywi na łonie mojej boskiej miłości. Uczynił go wolnym, uczynił go panem, wyzwalając z niewoli miłości własnej. Bo tam, gdzie płonie ogień mojej miłości, nie może być wody miłości własnej, która gasi ten słodki ogień w duszy. Duch Święty, ten służebnik, którego moja opatrzność dała człowiekowi, odziewa go, żywi, upaja słodyczą, obsypuje największym bogactwem.

Człowiek straciwszy wszystko, wszystko znajduje; wyzuwszy się zupełnie z siebie, przyodziany jest Mną; stawszy się we wszystkim sługą przez pokorę, został panem, poddając sobie świat i własną zmysłowość. Uczyniwszy się ślepym na własne korzyści, stoi w najczystszym świetle. Zwątpiwszy w siebie, uwieńczony jest wiarą żywą i spełnioną nadzieją. Kosztuje życia wiecznego, wolny od cierpienia i gnębiącego smutku. Wszelką rzecz osądza jako dobrą, gdyż we wszystkim odkrywa mą wolę i widzi w świetle wiary, że chcę jedynie jego uświęcenia; przeto jest cierpliwy.

(Dialog o Bożej Opatrzności [fragm.], św. Katarzyna ze Sieny)

Polubienie (1 głosów, średnio: 1,00 na 1)
Loading...

Franciszek Libermann (Sł. Boży): Raduj się z całej duszy

by Zostaw komentarz

Raduj się z całej duszy, jednak z całą słodyczą i łagodnością, w radosny dzień powstania naszego ukochanego Mistrza spośród martwych. Dopiero kiedy przeszedł, nie dając się słyszeć, przez tortury i okrutną śmierć, w pełni osiągnął tę najwyższą chwałę, która staje się przedmiotem radości Jego dzieci i bardzo ubogich Jego sług. On chce żebyś ty również przeszedł przez smutek i żebyś cierpiał okrutną śmierć, w celu osiągnięcia Jego wielkiego, najbardziej zachwycającego i chwalebnego Zmartwychwstania. Raduj się i przysparzaj sobie chwały pośród twoich chorób, bólu, słabości i biedy. Jezus jest z Tobą; On chce żyć w tobie i  będzie tam żył aż do wyczerpania i całkowitej destrukcji tego nędznego ciała, które Mu się opiera.

(List do seminarzysty, Wielkanoc 1838, Sł. Boży Franciszek Liebermann)

Polubienie (1 głosów, średnio: 1,00 na 1)
Loading...