Skarby Kościoła

Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary

bojaźń Boża

Zygmunt Gorazdowski (św.): Pamiętaj, że kto nie postępuje naprzód, ten się cofa

by Zostaw komentarz

Tylko jedna droga prowadzi do wiecznej szczęśliwości: droga bojaźni Bożej i pobożności. Zbawiciel mówi: Jarzmo Moje jest słodkie, a brzemię lekkie. Weź więc to słodkie jarzmo i  lekkie brzemię na siebie, czyli bądź pobożną. Nie jest to wcale ani tak trudne, ani tak przykre jak się na oko wydaje: co dzień rano zastanów się po pacierzu nad którąś prawdą wiary lub nad swymi skłonnościami i wadami. Postanów wady swe zwyciężać, a skłonności przyrodzone umartwiać lub ćwiczyć się w pewnej cnocie w ciągu dnia i pamiętaj o tym postanowieniu przy wszystkich twoich czynnościach. Wieczorem zaś uczyń rachunek sumienia czy w postanowieniach uczynionych wytrwałaś, żałuj za grzechy i uchybienia, postanów się nazajutrz poprawić i na drodze cnoty do doskonałości postępować. Pamiętaj, że kto nie postępuje naprzód, ten się cofa. W smutkach, pokusach i niebezpieczeństwach kieruj swą myśl do Pana Jezusa i Jego Matki Najświętszej.

(? [fragm.], św. Zygmunt Gorazdowski)

Polubienie (4 głosów, średnio: 1,00 na 1)
Loading...

Hieronim (św.): Obawiać się tych najmniejszych nawet grzechów na równi z największymi

by Zostaw komentarz

W każdym stanie, na każdym stopniu i jednakowym jest grzechem czy to dopuszczać się rzeczy zakazanych, czy nie czynić nakazanych. A niech cię nie zwodzi błąd tych, którzy według swego zdania wybierają takie przykazania, których przestrzegają najwięcej, oraz takie, które lekceważą jako mało ważne i obojętne i nie lękają się, że według Bożego orzeczenia mogą upaść pomału przez pogardzę dla rzeczy małych.

Otóż jest zasadą stoików usuwać różnicę między grzechami, uważać wszystkie występki za równe i nie robić różnicy między zbrodnią a błędem. My natomiast, chociaż wierzymy, że są wielkie różnice między grzechami, ponieważ o tym także czytamy, to jednak mówimy, że wielce pożyteczną jest rzeczą dla naszego bezpieczeństwa obawiać się nawet tych najmniejszych na równi z największymi. O tyle łatwiej bowiem wstrzymujemy się od każdego wykroczenia, o ile bardziej się lękamy. Nieprędko posuwa się do rzeczy wielkich ten, kto się wzdryga przed małymi. A nie wiem zaiste, czy możemy nazwać lekkim grzechem to, co się popełnia na wzgardę Boga. I najroztropniejszy jest ten, kto nie tyle zważa na to, co jest nakazane, ile na tego, który nakazał, i nie myśli o wielkości rozkazu, lecz o godności tego, który rozkazuje.

(List do Celancji 3-4, św. Hieronim)

Polubienie (Polub jako pierwszy)
Loading...

Jan Bosko (św.): Bojaźń Boża

by Zostaw komentarz

Pamiętajcie, dzieci, że zostaliście stworzeni, aby kochać i służyć naszemu Bogu Stwórcy i że na nic się zda nabycie całej wiedzy i bogactwa świata bez bojaźni Bożej. Od tej świętej bojaźni Bożej pochodzi każde nasze dobro doczesne i wieczne.

Polubienie (Polub jako pierwszy)
Loading...

Dyspozycje niezbędne dla otrzymania Ducha Świetego. Pobożna modlitwa.

by 1 komentarz

Drugą, bardzo konieczną dyspozycją jest afektywna czyli pobożna modlitwa. Niektórzy ludzie modlą się zaś w sposób, który w rzeczywistości na miano modlitwy nie zasługuje. Recytują pewne teksty, od stóp do głów wystrojeni; kobiety przyozdobione. Takich rzeczy nie możemy tak naprawdę nazwać modlitwą. Afektywne modlitwy mają miejsce wtedy, gdy człowiek na kolanach wznosi ręce do nieba wraz z oczami i sercem, tak jak ktoś, kto błagałby o coś papieża bądź króla. Wyobraź sobie, że widzisz Chrystusa na katedrze chwały, i że jesteś przestraszony, a potem przerażenie pojawia się w twoim sercu – i wtedy rozpocznij modlitwę. To jest dobra i konieczna dyspozycja dla otrzymania Ducha Świętego.

Można to wyjaśnić przez porównanie do oddychania. Ten, kto wydycha powietrze z rozgrzanych ust etc. potem odczuwa napływ świeżego, chłodnego powietrza. Pobożna modlitwa jest wydechem ogrzanym przez pobożność i wilgotnym, gdy Bóg dodaje łzy do twojej modlitwy. Potem świeży oddech Ducha Świętego jest doświadczany, gdy swoją mocą ochładza on duszę przeciwko gorączkom grzechu, chciwości i pożądania etc. Świadectwo: Otwieram swe usta i chłonę powietrze, bo pragnę Twoich przykazań (Ps 119,131), właśnie w gorliwej modlitwie.

Tak więc Apostołowie i uczniowie Chrystusa wiedząc, że ta dyspozycja była konieczna, od dnia Wniebowstąpienia modlili się gorliwie dniem i nocą aż do dziś [do dnia Zesłania Ducha Świętego] Świadectwo: Dz 1: Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, matką Jezusa i braćmi Jego (Dz 1,14).

Dochodzimy tu do pewnej rozległej i subtelnej kwestii dotyczącej predestynacji. Ktoś może powiedzieć: „Czyż Chrystus nie obiecał, nie zarządził i niezawodnie nie predestynował posłania Ducha Świętego do Apostołów? Dlaczego jest więc dla nich koniecznym zabiegać i modlić się o to by Go im posłał?”. Wielu ludzi zadaje to pytanie, mówiąc: „Jeśli Bóg przeznaczył mnie do zbawienia, czemu jest koniecznym żebym zmagał się i pokutował, skoro cokolwiek Bóg rozporządził stanie się?”.

Odpowiadam i mówię, że Bóg przeznaczył, zarządził i obiecał posłać Ducha Świętego do swoich Apostołów i uczniów. Niemniej było koniecznym żeby modlili się i prosili o Ducha. Wobec tego czy obietnica może zawieść? Mówię, nie. Ponieważ jednak Bóg obiecał etc., niemniej wymaga to pewnej dyspozycji.

Dla przykładu, jeśli papież obiecuje jakiś balsam lub olej, które są cennymi płynami, a ty przyjdziesz aby przyjąć ten balsam z brudnym dzbanem, wypełnionym jakimiś bezużytecznymi pozostałościami, papież nie da ci go. Ponieważ razem z obietnicą oczekuje się i zakłada, że nastąpi spodziewane przygotowanie naczyń. Tak więc gdy „papież” Jezus obiecał Apostołom Ducha Świętego, powiedział: „Obiecuję wypełnić naczynia waszego sumienia, pamięci, intelektu i woli balsamem Ducha Świętego”. Na konto tej obietnicy Apostołowie powinni oczyścić swoje sumienia przez wstrzemięźliwość, modlitwę etc. Tak samo jest z predestynacją.

Wszyscy przeznaczeni są już zapisani złotymi literami w białej księdze. Nie tylko jest tam napisane, że Piotr czy Jan lub Magdalena będą zbawieni, ale nawet dzieła przez które będą zbawieni – powiedzmy – ponieważ on był ochrzczony albo był miłosierny i cierpliwy i czysty etc. Podobnie z tymi przewidzianymi na potępienie. Wszyscy zostali zapisani w czarnej księdze. I nie tylko jest napisane, że ta a ta osoba będzie potępiona, ale również dzieła za które są potępieni, ponieważ był grzesznikiem, dumnym, chciwym, pełnym pożądliwości lub mściwym i w końcu ponieważ nie pokutował.

Jeśli więc przewidziani i potępieni porzucą te dzieła, skutek ich potępienia nie nastąpi. Ponieważ jest tak zarządzone, że efekt potępienia lub zbawienia jest następstwem odpowiednich dzieł. To powód dla którego Apostołowie modlili się, jakkolwiek obietnica Chrystusa była pewna. Tak więc powiedzieli: „Przygotujmy się ponieważ inaczej On nie pośle Go do nas”. Grzegorz: „Ta predestynacja do wiecznego królestwa jest tak zarządzona przez Wszechmoc Boga, że wybrani do niej, przez swoje dzieła, dochodzą, że przez trwanie na modlitwie mogą zasłużyć na otrzymanie tego, co Wszechmogący Bóg, przed wiekami, zarządził aby im dać”.

(Pierwsze kazanie na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego cz. 2., św. Wincenty Ferreriusz)

Polubienie (2 głosów, średnio: 1,00 na 1)
Loading...

List do prostytutki z Perugii

by Zostaw komentarz

Św. Katarzyna ze SienyNajdroższa córko w Chrystusie, słodkim Jezusie. Ja, Katarzyna, sługa i niewolnica sług Jezusa Chrystusa, piszę do ciebie w drogocennej Krwi Jego, pragnąc ujrzeć, jak uczestniczysz we Krwi Syna Bożego, gdyż bez Krwi nie możesz mieć życia. A kim są ci, którzy mają dostęp do Krwi? Są to ludzie żyjący w świętej i dobrej bojaźni Bożej. Jeśli ktoś boi się Boga, woli raczej umrzeć, niż śmiertelnie Go obrazić.

Córko moja, płaczę i ubolewam nad tym, że ty, stworzona na obraz i podobieństwo Boga, odkupiona Jego drogocenną Krwią, nie zważasz na twą godność ani na wielką cenę, jaką za ciebie zapłacono. Wydaje się bowiem, że leżysz w błocie nieczystości, zachowując się jak prosię, które z lubością tarza się w błocie. Stałaś się, córko, sługą i niewolnicą grzechu. Twoim panem jest szatan i jemu służysz dniem i nocą. Pamiętaj, że zawsze pan daje słudze to, co sam posiada. Jeżeli zatem służysz szatanowi, masz udział w tym, co jego.

A cóż ma szatan, moja córko? Ciemność, burze, gorycz, ból, udrękę i klęski. Tam, gdzie on przebywa, słychać płacz i zgrzytanie zębów, tam dusza pozbawiona jest oglądania Boga, a tylko oglądanie Go zapewnia jej szczęście. Owego szczęścia zostały pozbawione szatany przez ich pychę oraz ci wszyscy, którzy spełniają ich wolę. Jest to najgorsza kara, jaka spada na duszę skażoną nieprawością grzechów śmiertelnych. A język nie potrafi opisać ich brzydoty.

(List do prostytutki z Perugii, św. Katarzyna ze Sieny)

Polubienie (1 głosów, średnio: 1,00 na 1)
Loading...