Media vita (łac. Pośród życia) to pierwsze słowa łacińskiej antyfony, przypisywanej Notkerowi (zw. Balbulus, czyli „Jąkała”; zm 912 r.). Najprawdopodobniej powstała ona jednak wcześniej, bo około roku 750 we Francji. Wykonanie tego chorału miało doprowadzać św. Tomasza z Akwinu do łez. Media vita śpiewa się w Kościele w czasie Liturgii Godzin w okresie Wielkiego Postu.
Media vita in morte sumus:
quem quærimus adiutorem,
nisi te Domine,
Qui pro peccatis nostris iuste irasceris?
Sancte Deus,
Sancte fortis,
Sancte misericors Salvator,
amaræ morti ne tradas nos.
Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
Sancte Deus,
Sancte fortis,
Sancte misericors Salvator,
amaræ morti ne tradas nos.
Pośród życia jesteśmy zanurzeni w śmierć:
u kogo znajdziemy pomoc,
jeśli nie u Ciebie Panie,
który za nasze grzechy okazujesz słuszne zagniewanie?
Święty Boże,
Święty Mocny,
Święty miłosierny Zbawicielu,
Nie wydawaj nas na gorzką śmierć.
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) 
Loading...
Piękna pieśń, a czy ktokolwiek próbował ją śpiewać po polsku?
Niesie w sobie ogromną Bożą Moc…
Była by piękną laurka dla resztek mężczyzn którzy pozostali jeszcze w Kościele Chrystusowym.
Sancto subito – polonia semper fidelis