Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary
Nikt z nas, najmilsi, nie jest tak doskonały i święty, żeby nie mógł coraz więcej doskonalić się i uświęcać, wszyscy przeto w ogóle, bez względu na różnice stopni i na jakość zasług, od już zdobytych do jeszcze nieosiągniętych, biegnijmy ze zbożną zachłannością; wychodźmy ciągle naprzód koniecznym zwiększeniem dobrych czynów poza już sobie przyswojoną miarę.
(Mowa 40, św. Leon Wielki)
(Polub jako pierwszy) 
Loading...Ave Maris Stella (łac. Witaj Gwiazdo Morza) jest liturgicznym hymnem nieznanego pochodzenia. Jego zachowanie się w Kodeksie Sangalleńskim z IX w. pozwala datować go na VIII w. Utwór przypisywano różnym autorom, najczęściej: Wenancjuszowi Fortunatowi (+609), Pawłowi Diakonowi (+787) czy też św. Bernardowi z Clairvaux (1090-1153). Autorstwo tego ostatniego – z uwagi na czas powstania dzieła – można jednak z całą pewnością wykluczyć. Modlitwa do dziś znajduje zastosowanie m.in. w Liturgii Godzin.
Tytuł „Gwiazda Morza” ukazuje Maryję jako tę, która — za sprawą swoich licznych doskonałości — świeci nad burzliwymi falami świata, wskazując wiernym, zdążającym do Niebieskiej Ojczyzny, drogę. Budzi i podtrzymuje w nich nadzieję. [Więcej …] ovideo: Ave Maris Stella (Witaj Gwiazdo Morza)
(Polub jako pierwszy) Loading...
Nikt, Panie, nie odczuł tak ciężkiej udręki, jak wówczas, gdy zgrzeszywszy, pokutował. Trudno jest, Panie, wyjść z bagna swych występków i pokutować, gdyż jeśli Ty, Panie, nie udzieliłbyś mi pomocy, nigdy nie miałbym w sobie odwagi, skruchy i żalu za me grzechy ani nie mógłbym dokonać godnego dzieła naprawy, żeby zadośćuczynić Twej sprawiedliwości. Ty widzisz. Panie, że nie mogę przezwyciężyć ciała ani silić się na cnotę; dlatego proszę Cię, żebyś mi pomógł, bym odniósł zwycięstwo nad samym sobą i abym również mógł pokutować za wielkie grzechy, które popełniłem przeciw Tobie. Lecz pomoc, której przyzywam jest mi dana, skoro spoglądasz na mnie litościwym okiem, sprawiając, że kocham Cię bardziej niż wszystko.
— Mój synu, musisz mnie kochać. Widzisz
Mój bok przebity, moje serce, co promieniuje i krwawi,
I moje stopy znieważone, które Magdalena obmywa
Łzami i me ramiona obolałe pod ciężarem
Twych grzechów i moje dłonie! I widzisz krzyż,
Widzisz gwoździe, żółć, gąbkę i wszystko cię poucza,
Abyś niczego nie kochał na tym świecie, gdzie ciało króluje,
Tylko Ciało moje i moją Krew, moje słowo i mój głos…
(Księga kontemplacji, bł. Rajmund Lull)
(Polub jako pierwszy) Loading...
Dobrą jest rzeczą iść na cały świat, głosić Ewangelię wszelkiemu stworzeniu, o którym pisze Apostoł do Koryntian: Jeśli kto jest w Chrystusie, jest nowym stworzeniem, dawne rzeczy przeminęły; i oto wszystko stało się nowe (2 Kor 5,17). A w Psalmie czytamy: Lud, który zostanie stworzony, będzie chwalił Pana (Ps 101,19). I u Izajasza: Oto Ja stwarzam Jeruzalem na radość, a jego lud na wesele. I radować się będę w Jeruzalem, i weselić się będę w moim ludzie (Iz 65,18n).
Stwarzać oznacza czynić coś z niczego. Człowiek, kiedy jest w grzechu ciężkim, jest niczym, ponieważ Bóg, który prawdziwie jest, nie przebywa w nim przez łaskę (niczym stają się ludzie, rzecze Augustyn, kiedy grzeszą); ale kiedy przez łaskę Bożą zwraca się do pokuty, stwarza się w nim nowe stworzenie, to znaczy czyste i nowe sumienie. Ono jest Jeruzalem, to znaczy miastem pokoju, które raduje się z udzielanego mu miłosierdzia Bożego.
Stworzony zostaje również lud wielu dobrych uczuć i myśli, w których radość i cześć Boga z Jego słodkości, której już kosztuje. Wtedy dawne rzeczy, to znaczy działanie i zastarzałe postępowanie pięciu zmysłów, przemijają i ustępują, a powstają nowe w Chrystusie, aby człowiek żył już nie dla siebie, ale dla Niego, który za niego umarł. To jest zatem wszelkie stworzenie, mianowicie odnowienie przez łaskę wewnętrznego i zewnętrznego człowieka. Temu stworzeniu mamy głosić Ewangelię, to znaczy zwiastować dobro.
„Ewangelia” po grecku, „dobra nowina” po łacinie. Ten zwiastuje dobro wszelkiemu stworzeniu, kto wewnętrznie i zewnętrznie kształtuje się za pomocą cnót; ten przepowiada Ewangelię wszelkiemu stworzeniu, kto w tajemnicy swego serca pobożnie rozważa, jaka to będzie owa chwała — stać razem z błogosławionymi duchami przed obliczem Stwórcy, chwalić Go razem z nimi bez końca; z Nim, który jest życiem, razem zawsze żyć oraz stale cieszyć się niewymowną radością. Z takiego przepowiadania pochodzą te dwie rzeczy, które następują: Kto uwierzy i ochrzci się.
Mówimy, że wierzyć (credere) to dawać serce (cor dare). Daj mi — rzecze — synu, swoje serce (Prz 23,26). Kto daje serce, daje wszystko. Tak więc ten wierzy, kto w pobożności serca cały poddaje się Bogu. Zostaje ochrzczony, kiedy oblewa się łzami albo na skutek słodyczy kontemplacji, albo rozważania własnej niegodziwości, albo współczucia potrzebie brata. Kto natomiast nie uwierzy, to znaczy nie odda serca Bogu, kto nie da siebie Bogu, z konieczności odda się diabłu albo ciału, albo światu; a ktokolwiek tym się odda, będzie potępiony.
(Kazanie na Wniebowstąpienie Pańskie [fragm.], św. Antonii z Padwy)
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...
Chrystus powiedział raz Małgorzacie: „Ty jesteś moją rośliną, która ożywia suche rośliny, albowiem z ciebie wypływa woda, która nawadnia korzenie uschłych drzew. Ty jesteś bowiem moją córką, siostrą i towarzyszką, której mój Ojciec udzielił łaski, której nie utracisz”.
Służebnica Małgorzata przerażona tymi słowami Chrystusa prosiła Go, mówiąc: „Panie! Nie dopuść, abym uległa złudzeniu, ponieważ nie znajduję u siebie żadnej cnoty i dlatego powinnam błagać Cię o ich posiadanie teraz lub w przyszłości!”. Wówczas ukazał się jej Chrystus, jakby przybity do Krzyża mówiąc: „Połóż dłonie na miejscach gwoździ moich rąk”. Gdy zaś Małgorzata z powodu szacunku powiedziała: „Panie mój! Nie!, natychmiast ukazała się rana w boku kochającego Jezusa, a w jej głębi zobaczyła Serce Zbawiciela.
(Życie św. Małgorzaty z Kortony, Giunta Bevegnati)
(1 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...O wieczna Trójco! Jesteś morzem bez dna, w którym im bardziej się pogrążam, tym bardziej się odnajduję, a im bardziej się odnajduję, tym bardziej szukam Ciebie. O Tobie nigdy nie można powiedzieć: teraz koniec!
(Polub jako pierwszy) Loading...