Święci i błogosławieni, mistycy, świadkowie wiary
Kto pragnie iść “drogą” Tego, który powiedział: Ja jestem Drogą i Życiem (J 14,6), powinien uczyć się od tych, którzy wcześniej nią wędrowali, i rozmawiać z nimi o tym, co pożyteczne, i usłyszeć od nich o tym, co pomocne, nie wprowadzając niczego, co jest obce naszej wędrówce.
(Listy Ewagriusza z Pontu, 17,1, św. Ewagriusz z Pontu)
(4 głosów, średnio: 1,00 na 1) 
Loading...
Gdy ktoś oddaje się Bogu z całego serca, Bóg lituje się nad nim i udziela mu Ducha nawrócenia. Duch ten uprzytamnia mu wszystkie jego grzechy, ażeby więcej w nie nie popadał. Ujawnia mu następnie nieprzyjaciół, którzy stają mu naprzeciw i utrudniają wyswobodzenie się od grzechu, walcząc z nim zaciekle, aby nie wytrwał w swoim nawróceniu.
Jeżeli mimo wszystko stawi im czoła i posłucha Ducha, nakłaniającego go, by się nawrócił, Stwórca pospieszy ze zmiłowaniem nad trudami jego nawrócenia. I widząc udręczenia na jakie wystawia swoje ciało: nieustanną modlitwę, post, błagania, poznawanie Słowa Bożego, oddalanie zła, ucieczkę od świata i jego spraw, uniżenie i ubóstwo serca, łzy i wytrwałość w życiu monastycznym – oraz widząc, powtarzam, jego trud i cierpliwość, miłosierny Bóg zlituje się nad nim i da mu zbawienie.
(List I [fragm.], św. Antoni Wielki)
(3 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...
Wiemy, że ci, którzy są chorzy, zawsze potrzebują lekarza i jego lekarstw. Ci, którzy miotani są burzą ustawicznie kierują się ku portowi, aby nie ulec rozbiciu. Dlatego prorok woła: „Panie, Ty dla nas byłeś ucieczką, z pokolenia na pokolenie”, a nadto: „Bóg jest dla nas ucieczką i mocą, łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach”. Jeśli jest naszą ucieczką, pamiętajmy, co mówi: „Wzywaj Mnie w dniu twego utrapienia, Ja cię uwolnię, a ty Mnie uwielbisz.”
Wtedy zatem, gdy pojawiają się trudności, umiejmy nieustannie wołać do miłosiernego Boga. Jeśli zaś wzywamy Imienia Bożego, nie jest to oznaka wyniosłości myśli.
Gdy zatem potrzebujemy Boga, przyzywajmy na pomoc Jego Imienia przeciw nieprzyjaciołom. Miejmy świadomość, że to nieustanne wzywanie jest lekarstwem, które nie tylko uśmierza wszystkie namiętności, ale odsuwa samo działanie nieprzyjaciela. Jak bowiem lekarz stosuje lekarstwo, które działa, chociaż chory nie wie jak, tak też Imię Boże, kiedy jest wzywane, uśmierza wszystkie namiętności, nawet jeśli nie wiemy, jak to się dzieje”.
(Książka najbardziej pożyteczna dla duszy, św. Barsanufiusz i Jan z Gazy)
(2 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...Jeżeli pilnie przestrzegacie postów, nie nadymajcie się z tego powodu; a gdybyście się mieli pysznić, to raczej jedzcie mięso. Bo pożyteczniej człowiekowi jeść mięso niż pysznić się i nadymać.
(4 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...
Trzeba postępować tak, jak św. Antoni, o którym pisano, że brał i zachowywał dobro, jakie dostrzegał we wszystkich, którzy go odwiedzali: od jednego łagodność, od innego pokorę, od kogoś jeszcze miłość do samotności. Dzięki temu miał w sobie zalety wszystkich. My także powinniśmy tak robić i dlatego musimy się wzajemnie odwiedzać.
(List 1, 181, Doroteusz z Gazy)
(4 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...
Kiedy indziej znów przyszli do niego inni, których poganie uważali za mędrców, i chcieli, by im opowiedział o naszej wierze w Chrystusa. Próbowali dyskutować na temat kerygmatu o Boskim krzyżu, by go wyszydzić. Antoni odczekał chwilę i ulitowawszy się na początku nad ich niewiedzą, powiedział przez tłumacza, który dobrze przekładał jego słowa:
— Co jest lepsze? Zgadzać się na krzyż czy przypisywać tym, których wy nazywacie bogami, cudzołóstwo i uwodzenie dzieci? To, o czym my mówimy, jest znakiem męstwa i znamieniem pogardy śmierci. To, o czym wy mówicie, namiętnościami rozwiązłości (…)
Mówiąc jednak wciąż o Krzyżu, co uznacie za lepsze, nieść go, gdy spisek zostaje uknuty przez złych ludzi, ani nie obawiać się śmierci pod żadną postacią; czy pleść o podróżach Ozyrysa i Izydy, zasadzkach Tyfona, ucieczce Kronosa, pożeraniu przez niego własnych dzieci i ojcobójstwie? To są właśnie wasze mądrości.
Jak jednak, kiedy szydzicie z Krzyża, nie podziwiacie zmartwychwstania? Przecież ci sami którzy powiedzieli nam o jednym, napisali także o drugim. Lub czemu kiedy wspominacie o Krzyżu milczycie o umarłych którzy zostali wskrzeszeni, niewidomych którzy odzyskali wzrok, o paralitykach którzy zostali uzdrowieni, trędowatych, którzy zostali oczyszczeni, o chodzeniu po wodzie i innych znakach i cudach, które wskazują, że Chrystus nie jest wyłącznie człowiekiem, ale i Bogiem? Wydaje mi się, że jesteście bardzo niesprawiedliwi i nie zgłębiliście uważnie naszych Pism. Przyjrzyjcie się jednak i zobaczcie, że czyny Chrystusa dowodzą że był On Bogiem, który przyszedł na świat dla zbawienia ludzi.
(Żywot św. Antoniego, św. Atanazy)
(3 głosów, średnio: 1,00 na 1) Loading...